Main content
De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) stelt in het rapport Naar een lerende economie (november 2013) dat Nederland zich moet ontwikkelen van een kenniseconomie naar een lerende economie. Een economie die niet alleen kennis produceert, maar kennis ook optimaal benut. Daarom behoort leren tot de instrumenten voor sociale innovatie. Bestaande kennis moet beter gebruikt worden.
Dat kan door kenniscirculatie: het mobiliseren en toepassen van ideeën en technieken over de grenzen van bedrijven, sectoren of landen heen. Als overheid, maar ook als burgerinitiatief, kennisinstelling of bedrijf, kun je initiatief nemen om kennis- en leeromgevingen in te richten in de vorm van (online) netwerken, leerkringen, teamcoaching of intervisie. Door kennis en ervaring te delen kunnen mensen zich ontwikkelen en ontstaat er ruimte voor innovatie en nieuwe concepten. Het levert een gemeenschappelijke taal en zicht op patronen en trends.
Educatie
Dit wordt in het rapport en in het programma DuurzaamDoor breed opgevat. Onder educatie wordt verstaan: individueel leren, praktijkleren, sociaal leren, informeel leren en formeel leren.
Manieren van leren
Sociaal leren is gezamenlijk leren in concrete praktijksituaties, in tegenstelling tot individueel leren. Informeel leren is het leren in een niet geformaliseerde setting, in tegenstelling tot formeel leren. Praktijk leren is het leren in een praktijksituatie, in tegenstelling tot op school leren. Deze drie overlappen elkaar deels.
Community of Practice
Van elkaar leren en kennis delen kan in een Community of Practice (CoP). Dit is een leeromgeving waarin mensen met dezelfde belangen, ambities of beroepen samenkomen. Ze wisselen kennis uit en staan voor gemeenschappelijke ingewikkelde opgaven. Lees meer over de Community of Practice.
