Main content
Mayke Derksen is adviseur leren bij DuurzaamDoor. Zij richt zich op leren over samenwerking en samenwerkende netwerken. Vanuit die rol ontwikkelde zij, samen met haar DuurzaamDoor-collega’s en Good Work Company, het werkschrift ‘Goed werk in duurzaamheidstransities'.
Houvast aan professionals
Het werkschrift behandelt en laat vanuit de praktijk de methode van Beelden van Goed Werk zien. Die werkwijze geeft houvast aan transitieprofessionals. In hun praktijk maken zij, als het erom spant, keuzes die goed doen, goed voelen en goed zijn. Beelden van Goed werk is er niet om de norm te zetten, maar om je uit te nodigen: wat zou jij doen in deze situatie? En om daarover in gesprek te gaan met je collega’s. Hieronder vertelt Mayke, hoe ze werd verrast door een bijdrage in het werkschrift en hoe ze er van leerde en toepaste.
Door te doen
“Toen ik in een eerdere, prille, versie van dit werkschrift las, dacht ik ‘had ik dit maar 15 jaar geleden in handen gehad!’ Destijds startte ik de rol van procesbegeleider. En ik leerde het vak vooral uit de praktijk. Door te doen. Maar ook door gesprekken te voeren over hoe het ging. Of het was wat de deelnemers verwachtten. Of over dilemma’s die ik zelf ervaarde. En toch heb ik vaak getwijfeld ‘doe ik hier wel het goede’? Ik kwam er wel, gewoon door te doen. Maar toch…..als ik nu de beelden lees in het werkschrift dan denk ik: ‘Wat een verrijking, dit geeft houvast. Als het werkschrift er was, in de periode dat ik startte als procesbegeleider, dan had dat mij enorm geholpen.
Zelf belichamen
Het lezen van de beelden heeft me echt geraakt en helpt me te verdiepen in mijn rol van procesbegeleider. ‘Zelf belichamen’, het beeld dat in de werkschrift staat, raakt me dan ook. Want dat beeld gaat over het voorbereiden van een sessie. Dat je de sessie die je gaat houden eerst zelf ervaart en nagaat of je handelen synchroon is met het echte doel van je sessie. Van nature bereid ik liever een sessie niet tot in de puntjes voor. Omdat ik juist het improviseren het leukste vind aan procesbegeleiding. Na het lezen van dat beeld, kriebelde het: wat zou het me brengen als ik dat wel zou doen? Ik besprak het met een aantal collega’s. En dat resulteerde in ideeën en hoe dat voor mij zou kunnen werken, zelf belichamen. Ik besloot de stap te zetten.
Verschil? Jazeker
Voor de eerstvolgende sessie had ik het meest belangrijke geformuleerd waar we op zouden sturen: onderling begrip tussen de partijen. Ik nam me voor een uur uit te trekken ter voorbereiding, om het hele programma door te lopen, inclusief mijn voorbeeldgedrag (nieuwsgierige vragen stellen en doorvragen). Dat uur is het niet geworden: ik heb nog net 10 minuten er even aandacht aan geschonken en moest toen aan de slag.
Merkte ik in de sessie verschil? Jazeker. Ongeveer op de helft van de sessie stelden de mensen meer nieuwsgierige vragen aan elkaar. Snuffelend aan elkaars cultuur. En zo zette ik toch een kleine stap in de goede richting. En de volgende keer? Ik neem me heilig voor om me in de voorbereiding nog beter te richten op ‘belichamen’. En ik heb ook ideeën over hoe ik dat kan doen.
En daar waar ik op de automatische piloot mijn rol als procesbegeleider uitvoerde, merk ik nu dat ik me weer wil ontwikkelen in die rol. Juist door te werken met beelden uit dit schrift en door collega-procesbegeleiders te vragen hoe zij dat doen. En vooral door te vragen naar de deugden en wat de werking daarvan is of kan zijn.
Meer weten?
Wil je meer lezen over het werkschrift? Of wil je het werkschrift downloaden? Ga dan naar de pagina over het werkschrift Goed werk in duurzaamheidstransities. Wil je meer weten over DuurzaamDoor? Bekijk dan de pagina Over DuurzaamDoor.
